Tuesday, 22 September 2009
George Ivanovitch Gurdjieff
Biography
Gurdjieff was born in Alexandropol (Gümrü), Armenia to a Pontic Greek father and an Armenian mother. The exact year is unknown; anything from 1866 to 1877 has been offered. James Moore's biography ("Gurdjieff: The Anatomy Of A Myth") argues pursuasively for 1866. Gurdjieff grew up in Kars, traveled in the Near East before returning to Russia and teaching in Moscow and St. Petersburg in 1913.
In the midst of revolutionary upheaval in Russia he left Petrograd (St. Petersburg was renamed Petrograd on September 1, 1914) in 1917 to return to his family home in Alexandropol. During the Bolshevik Revolution he set up temporary study communities in Essentuki in the Caucasus, then Tuapse, Maikop, Sochi and Poti, all on the Black Sea coast of Southern Russia where he worked intensively with many of his Russian pupils.
In mid-January 1919 he and his closest pupils moved to Tbilisi. In late May 1920 when political conditions in Georgia changed and the old order was crumbling, they walked by foot to Batumi on the Black Sea coast, and then Istanbul. There Gurdjieff rented an apartment on Koumbaradji Street in Péra and later at 13 Abdullatif Yemeneci Sokak near the Galata Tower. The apartment is near the tekke (monastery) of the Mevlevi Order of Sufis (founded by Mevlana Jalaladdin Rumi) where Gurdjieff, Ouspensky and Thomas de Hartmann experienced the sema ceremony of The Whirling Dervishes. In Istanbul Gurdjieff also met John G. Bennett.
In August 1921 Gurdjieff traveled around western Europe, lecturing and giving demonstrations of his work in various cities such as Berlin and London. In October 1922, he established the Institute for the Harmonious Development of Man south of Paris at the Prieuré des Basses Loges in Fontainebleau-Avon near the famous Château de Fontainebleau.
In 1924 he nearly died in a car crash. After he recovered, he began writing All and Everything originally written by him in Russian and Armenian. He stopped writing in 1935 having completed the first two parts of the trilogy and only having started on the Third Series which had been published under the title Life is Real Only Then, When 'I Am'.
In Paris, Gurdjieff lived at 6 Rue des Colonels-Rénard where he continued to teach throughout World War II.
Gurdjieff died on October 29, 1949 at the American Hospital in Neuilly-sur-Seine, France. His funeral was held at the St. Alexandre Nevsky Russian Orthodox Cathedral at 12 Rue Daru, Paris. He is buried in the cemetery at Fontainebleau-Avon.
His music:
Consideration of Gurdjieff's music begins with grateful tribute to his loyal and gifted amanuensis, the classically trained Russian musician Thomas Alexandrovitch de Hartmann (1866-1956). Although de Hartmann generously insisted, 'It is not "my music". It is his. I have only picked up the master's handkerchief ', it was he who arranged, scored and first played, the compositions which Gurdjieff inspired and indicated in essence. Gurdjieff, although not a proficient instrumentalist, variously attempted the piano, the mouth-organ, the guitar, and the portative organ on which, particularly in old age, he extemporised. He could score sufficiently to indicate the key signature and the fundamental melody. Altogether he commanded sufficient means to superintend a collaboration which Laurence Rosenthal has called 'unique in the history of music'.
Gurdjieff began his musical training as a choirboy in the cathedral of Kars, and was enthusiastic enough to seek (though unsuccessfully) entrée to the Archdeacon's choir in Tiflis. As an adult he acquired an intimate knowledge of Middle Eastern and Central Asian traditional and religious music. He also had an impressive command of Western speculative music and of 'mantric chanting' .
In all Gurdjieff composed around 200 pieces. Most of the Movements and ballet music were created in the early years of the Gurdjieff/de Hartmann relationship; most of the programme music (short descriptive pieces - tender, witty, elegiac, religious, humorous, etc.) in the period of intensive work between 29th July 1925 and 1 May 1927, when the collaboration ended. A third and scarcely precedented category is identifiable as 'ideological music'; for example, 'Holy Affirming, Holy Denying, Holy Reconciling' correlates musically the Law of Three and the Law of Seven.
None of these compositions is a slavish pastiche of ethnic music. Rather Gurdjieff transmutes and recanalises the subtle essence of an ancient tradition, delivering it to modern man as a summons to awaken and a support for his effort to be. Gurdjieff's determination to influence the West led him to express an œuvre redolent of Asia on that archetypally European instrument the pianoforte - to introduce the unknown in terms of the known. It is true that de Hartmann's specialisation (he studied piano under Annette Essipov, a teacher of Prokoviev and Schnabel) predicated his choice - but it is equally true that Gurdjieff chose de Hartmann, preferring him over Vladimir Pohl.
Emphatic rhythms feature strongly in Gurdjieff's music, especially in the men's movements. Further musicological analysis must begin by recognising the constraints inherent in Gurdjieff's choice of instrument. His rich melodies are evoked within predetermined harmonic schemes. Analysis will find strong emphasis on the tonic, and, since the music is largely modal, scant recourse to modulation. Rather we find a prevalence of grace notes which, gliding into the adjacent tone, somehow impart the taste of quarter-tones (unplayable per se on the piano). A characteristic feature is the elision from a semi-tone to a minor third; a favourite mode is D E F G A B flat C sharp D (sometimes the E is flat). Intriguingly, small recourse is had to the scale adduced in Gurdjieff's Law of Seven. (This is the modern major scale, an inversion of the Greek diatonic Dorian - E D C B A G F E - the mode operated by the Demiurge in Plato's Timaeus.)
Although the Gurdjieff/de Hartmann music is - as yet - seldom brought to life outside authentic Gurdjieffian circles, a representative introduction to the œuvre, re-recorded from tapes of de Hartmann's playing, is now available on compact disc and cassette from Triangle Records, Triangle Editions, Inc., P.O. Box 452, Lenox Hill Station, New York, New York 10021. The definitive edition of the piano scores is under publication in Germany by B. Schott's Söhne (which produced first editions of Mozart, Beethoven and Wagner), the last of four volumes being due in 1992. Serious musicologists are referred to the de Hartmann papers in the music library of Yale University.
Recommended Cds:
1.Vassilis Tsabropoulos-Chants, Hymns And Dances / Gurdjieff (ECM-2004)
2.The Complete Piano Music of Georges I. Gurdjieff and Thomas de Hartmann (6 CD Boxed Set)-Cecil Lytle (Celestial Harmonies-1997)
Komitas Vardapet
"1869 yılı sonbarında Soghomon müzisyen bir ailenin ilk çocuğu olarak Kütahya'da dünyaya geldi. Henüz bir yaşına varmadan halı desinatörü ve dokumacı aynı zamanda müzisyen olan annesini, on bir yaşında ise bestekâr ve ozan aynı zamanda ayakkabıcı olan babasını kaybeder.
Sadece Türkçe konuşabilen Soghomon sesinin çok güzel olması sebebiyle, Etchimiadzin Ruhban Okulu'nda öğrenim hakkı kazandı.
1890 yılında bu okuldan rahiplik unvanı ve KOMITAS Vardapet ismini alarak mezun oldu. Komitas halk müziği ve antik enstrumanları, koro, orkestra ve kilise orkestralarında kullanan ilk müzisyendir. Ermeni müziğinin antik tempo ve ezgilerinin şifrelerini cözmek için; Anadolu, İran, Kafkasya, Grek ve Mısır topraklarında Ermeni halk türküleri ve tempolarını ayrıca ulaşabildiği antik sesleri de derleyip düzenlemiştir.
Bu çalışmaları ile 4000'e yakın eser toplayan Komitas eşsiz bir müzik kolleksiyonuna sahip olmuştur.
Daha sonra 1895 yılında Tiflis'ten Berlin'e Müzikoloji eğitimi almak için gitti. Kaiser Friedrich Wilhelm Universitesine kaydoldu. Müzik eğitiminin yanı sıra genel tarih, müzik tarihi, felsefe ve estetik derslerine de katıldı.
Khazzes türkülerinin tempo ve ezgi şifrelerini çözdü ve "Ses Teorisi" ni ıspatladı. 1899 yılında bu okuldan Müzikoloji Doktoru payesini alarak mezun oldu.
Anadolu, Avrupa ve Mısır'da müzikoloji, Ermeni kilise ve halk türkülerini konu edinen seminerler verdi. Çesitli orkestra ve korolar kurup, müziğini icra etti.
Yerel ve antik müziklere olan cezbesi sebebiyle kiliseden uzaklaştı. Kendine özgü Badarak İlahileri'nin bestelerini tamamlayamamıştır. Yarattığı makam ve üsluplar onu müzik tarihine "otantikliğin sesi" olarak işledi. Keman dörtlüsü için hazırladığı beste ve derlemeler Avrupa'dan Rusya ve İran'a kadar ünlendi ve çok beğenildi.
1910 yılında Ermeni müziğini ve antik ezgileri geliştirmek, çok sesli koro ve orkestralarda sahneletmek için İstanbul'a geldi. Anadolu'nun çeşitli yerlerinde müzik dersleri ve seminerler verdi. Birçok halk müziği korosu ve orkestrası kurup yönetti. İzmir ve Hatay'da da konaklayan Komitas, Türk Ocakları'nda da müzik dersleri ve seminerleri verdi. Dokunaklı ve özgün eserleri yaşandığı ve yaratıldığı coğrafyaların en eşsiz sesleridir.
300 erkek üyeli ünlü " Gousan Korosu" nu kurdu. Gousan Korosu ile seslendirttiği eserler bugün hala Avrupa ve Rusya'da düzenli olarak sahnelenmektedir.
1915, 24 Nisan Tehcir Kararı gereğince; aynı gece 234 Ermeni yazar, yayıncı, sanatkar ve entellektüelleri ile birlikte tutuklanıp Çankırı'ya sürgüne gönderildi. Bu tarihe kadar yaptığı bütün çalışmalar, derlemeler ve notaları yakıldı.
Halide Edip Adıvar'ın ısrarlı çaba ve girişimleri ile 8 Mayıs’ta İstanbul‘a geri gönderildi. Yaşadıkları Komitas'a derin ve onulmaz yaralar açtı.
1916 yılında İstanbul'da La Paix Hastanesi Psikiyatri Kliniği‘ne yatırıldı. 1919 yılında ise Paris'teki bir psikiyatri kliniğine yollandı. 1935 yılına kadar bu klinikte yaşadı ve bu klinikte öldü.
Anadolu müziği ve hinterlandı ile ilgili en kapsamlı ve tek bilimsel çalışmaya imzasını atan sanatkarımıza yaşatılan acıları ve reva görülen yalnızlığı ayrıntılı bir şekilde anlatmaktansa; ülke ve toplum olarak takındığımız cahil asabiyetlerin bizleri nasıl da yoksul hayallere mahkum bıraktığını, koca koca yalanlar yaşattığını anlatmak daha yerinde olacaktır.
Coğrafyalar, tarihler, kimlikler üstü bir müzik dehasına hangi düşünceye kanaat getirilerek tutuklama ve sürgün kararı çıkarılmıştır.
Bu günah sadece Halide Edip ve çevresini rahatsız ederken, o günleri bilip de bu günlere kadar hep susan, her dönemin "itibarlı" sanatçıları ve müzik araştırmacıları rahatsız olmak bir yana Komitas'ın eserlerini kendilerine mâl edip icra etmişlerdir.
Birkaç dipnot düşmeden bu tahlili tamamlamış olamam. Cumhuriyet'in " büyük " derlemecisi neredeyse isminin anılmadığı türkü olmayan Muzaffer Sarısözen'in derleme ve çalışmalarının nerede ise tamamı Komitas'a aittir. Anadolu ve çevresindeki müzik araştırmaları ve derlemeleri yapan ilk şahsiyet yine Komitas'tır. Muzaffer Sarısözen'in kendisi keşfetmiş gibi anlattığı " halı dokuma tezgâhı temposu" ile yazılmış türkülerin tempo şifrelerini çözen, bu temponun dokuma temposu olduğunu ilk söyleyen yine Komitas'tır.
Sadece dokuma tezgahı temposu değil, Anadolu'da kullanılan birçok ilkel aletin temposunun müziğe uyarlandığı teorisi Komitas'a ait olup, Kaiser Friedrich Wilhelm Universitesi‘nin kayıtlarında, 1899 yılı dokumanlarından edinilebilinir."
Lena UMAY
The most popular Armenian composer of his time (Kutahya/Turkey 1869-Paris/France 1935.Komitas is;
singer, choir conductor, flautist, and teacher.
Komitas is the founder of Armenian national school of musical composition. He freed Armenian music from foreign influences and was the first to prove the Armenian nation have its own music. Being a profound expert of national music, Komitas created an original synthesis of Armenian monodic (one-voice) thinking and European polyphony that has endured to the present. He collected and wrote down thousands of folksongs, studied church and folk music considering them to be “siblings”. Komitas also made a research of Armenian khazes (symbols used in the old Armenian system of musical notation), and authored Patarag (Liturgy) of the Armenian Church.
Samples:
1.Habrban
2.Shogher Djan
3.Vagharshapati
4.Al Ayloughs
5.Kele Kele
more info:
http://www.komitas.am/
http://en.wikipedia.org/wiki/Komitas_Vardapet
Wednesday, 16 September 2009
Bizans-Osmanlı Sentezi (Byzantine-Ottoman Synthesis)
Book: Bizans-Osmanlı Sentezi /Bizans Kültür ve Kurumlarının Osmanlı Üzerindeki Etkisi (Byzantine-Ottoman Synthesis)
Author: İsmail Tokalak
Publisher: Gülerboy Yayınları
Year: 2006
Pages: 704
ISBN: 9944547204
Description: Araştırmacı yazar İsmail Tokalak eserinde; Türklerin Bizansla tanışması ve Anadoluda yeni Türk kimliğinin oluşum süreci, Osmanlı öncesi Bizansın İslam dünyasına etkisi, devlet kurumları, toprak düzeni ve vergi sistemindeki benzerlikler, yemek ve müzik kültürü, dini inanışlar, büyü ve evliyalık/azizlik öykülerinin benzerliği, mimari, dil etkileşimi ve Bizans ve Osmanlıda kadın başlıklarıyla incelemiş ve ortaya oldukça kapsamlı bir kültür hazinesi çıkarmış. 1000 yıl birlikte yaşayan bu iki halkın karşılıklı kültür etkileşimlerini irdeleyen ve ezberleri bozan bir kitap.
This book is about the similarities of the Ottoman and Byzantine state traditions, tax system, army order, religious interactions like saints and evliya/veli/abdals etc., common music roots and food culture, language interactions, architecture, Byzantine & Turks' relations in the history.
The Bengi Baglama Trio / Bengi Bağlama Üçlüsü
Bengi Trio was formed in 1988 by Okan Murat Öztürk, Kenan Özdemir and Özay Onay. Bengi Trio has been almost the only "bağlama" (long-necked Anatolian folk lute) group elaborated on bağlama and Anatolian music.The trio has been trying to dovelop the solo performance of bağlama and sees it as the basic and prior musical instrument of Anatolia. While the members of the group give much importance to the traditional way of playing techniques (tavır), they also consider the proper harmonic accompaniments which means that Anatolian music, though being a modal and unison music, can be polyphonic. These ideas are briefly expressed in one thrase remaining the same while changing, changing while remaining the same which is what the Bengi Concept is.
The trio has played in many international and domestic festivals and given academic leveled concerts at different foreign and local culture centers and concert halls. Some ofthese are Houston international Festival (USA). U.M. Church (Atlanta-USA). HDK Bundeshalle Concert Hall (Berlin-Germany), Balihaus (Berlin-Germany), Mercator Halle Concert Hall (Duisburg-Germany), Ankara International Music Festival (Turkey), Istanbul CRR Concert Hall (Turkey), İzmir Atatürk Culture Center (Turkey), METU Culture Center (Turkey), Antalya Culture Center (Turkey), İzmit S. Demirci Culture Center (Turkey), As well as the concerts, there are many tv and radio programs in the past of Bengi.
The albums of Bengi Trio;
Güneş Bahçesinden Ezgiler (Songs from the sun's garden) by Kalan Müzik - 1999:
Sel Gider Kum Kalır (Flood leaves, sand remains) by Kalan Müzik " 2001.
The Bengi Bağlama Trio is now celebrating its 20th anniversary with a new album released via the Kalan Music label. Billed as “Turkey's best bağlama ensemble” by Martin Stokes and Francesco Martinelli on the “Rough Guide of World Music,” the trio has recorded 17 folksongs from four corners of Anatolia on the new CD, titled “Yeni Gelenek” (New Tradition).
Album: New Tradition / Yeni Gelenek
Producer: Kalan Music
Year: 2009
Genre: Turkish Folk Music
Instruments:
Laouto: Okan Murat Ozturk
Tanbura: Okan Murat Ozturk
Cogur: Ozay Onal
Divan Sazi: Ozay Onal
Dede Baglama, Cura: Erdem Simsek
Tracks:
1. Teber
2. Tutam yar elinden
3. Sabah oldu
4. Tulbent oyun havasi
5. Şu daglarin yuksegine erseler
6. Keskin halayi
7. Ayagina giymis sedef nalini
8. Karasar zeybegi
9. Karanfilim budama
10. Gokyuzunde boluk boluk turnalar
11. Zile semahi
12. Nikriz oyun havasi
13. Kekligi vurdum tasta
14. Hicaz zeybek
15. Abdurrahman halayi
16. Ozlem
17. Topal oyun havasi
Meanings in Turkish Musical Culture / Türk Musıki Kültürünün Anlamları
Book: Meanings in Turkish Musical Culture / Türk Musıki Kültürünün Anlamları
Author: Eugenia Popescu Judetz
Publisher: Pan Yayıncılık
Year: 1996
Description: Eugenia Popescu-Judetz is an ethnomusicologist and art historian with foremost expertise in Turkish musical writings and performing arts of the Ottoman period. Adjunct Professor and Museum Consultant to Duquesne University in Pittsburgh, Pennsylvania, she has taught courses in the folk music and performing arts of Eastern Europe and Turkey. She is the author of several monographs and essays on Turkish music sources and Romanian folk arts.
meanings in turkish musical culture eugenia popescu - judetz pan yayincilik 9757652539
Thursday, 10 September 2009
Haig Yazdjian - Videos - Live at Alsos Nea Smyrni Athens Greece
Haig Yazdjian - Es Kisher
Haig Yazdjian - Fazen
Haig Yazdjian - Fog el-nakhel
Haig Yazdjian - Fazen
Haig Yazdjian - Fog el-nakhel
Subscribe to:
Posts (Atom)